ik ben frij
Archief voor januari, 2014
Je vroeg kwam er een eind aan je leven
Je had nog zoveel te geven
Als ster zul je aan de hemel staan
Om ons in de duister voor te gaan.
nigah
Er was eens een spin, genaamd Adriaan, Ad voor de vrienden. Ad was heel geliefd, maakte veel grappen en at elke dag zijn buikje rond. Hij maakte zich nooit zorgen en genoot van het leven zoals het was. Maar daardoor vergat hij een voorraadje eten aan te leggen voor de winter. Dus, toen de eerste sneeuw viel, en zijn buikje begon te knorren, was het enige wat hij vond een vleugel van een mug. Hij besefte dat hij beter wat gespaard had. Na enkele logeerpartijtjes bij de vrienden, met veel spijs en drank, werd hij telkens de deur gewezen, toen die zagen dat de voorraadkast vlug kleiner werd. Adriaan voelde zich verdrietig, en liet enkele traantjes. Aangezien het bitter koud was, bevroren die onmiddellijk. Ad wou het liefst onder een blad van een treurwilg kruipen, maar al na de eerste stap, gleed hij uit over zijn tranen. Eigenlijk kon je beter spreken over een ijspiste, want zijn verdriet was toch wel groot geweest. Omdat hij zich op een molshoop bevond, schoof, of liever raasde hij als een gek naar beneden. De eindhalte werd bereikt toen hij tegen een lantaarnpaal botste. Toen hij weer bij bewustzijn kwam, keek hij met grote ogen om zich heen. Wat hij daar rond zich zag, overtrof zijn wildste dromen. Rondom hem lagen, als in een supermarkt, tientallen vliegenborst, muggenpootjes, vlindermoes en andere lekkernijen. Allemaal gebraden, gegrild, en sommigen met een heerlijk korstje eraan, afkomstig van de grote gele barbecue, die zich meters boven hem bevond. Net toen hij wou bijten in een smakelijk stukje mierengebraad, hoorde hij naast zich het geluid van een soort helikopter. Toen hij ‘hhhaaap’ hoorde, zat hij niet meer in de sneeuw, maar in de bek van een roodborstje, die eens zin had in een sappig, mals en vooral vers stukje spin.
Guus
de was moest in de was maar de was was zoals hij was
maar omdat ik niet wist wat hij was moest ie toch in de was
dus de was in de was en de was uit de was
dus de was was zoals hij was wist ik later wat hij was
en is hij nu niet meer de was die hij vroeger was.
saar
In klas kat zijn we volop bezig met de toetsen. De sfeer in de klas is rustig. De moeilijkste toetsen zijn al voor bij.
We zijn aan het oefenen voor de blog, het is heel boeiend. Het is alleen voor het vierde want die moeten het dan leren aan de papBABYS van het derde.
Het is net toetsenweek en nu moeten we nog meer onthouden!
Dit is een jong hondje dus een papkindje van het derde.
De klas van Kat 
Recente reacties